Tijdens onze vakanties genieten wij van het natuurschoon dat, in door ons bezochte streken, geboden wordt. Toen ik een jaar of 16 was, kreeg ik mijn eerste kleinbeeldcamera en sindsdien tracht ik dat vast te leggen op dia's. Het resultaat is dan ook een groot aantal dozen met sledes, die éénmaal vertoond nooit meer aangekeken werden, want een plaatje met een praatje verveelt toch al gauw.
In 1996, toen de kinderen het huis uit waren en niet meer mee op vakantie wilden, verlegden wij onze grenzen en zochten het buiten Europa. Als eerste een reis naar Australië en Indonesië.

Mijn inmiddels dertig jaar oude projector had het begeven en ik zocht wat nieuws, iets wat meer recht deed aan het geschoten materiaal. Via de Nationale Diaspecialist in Houten kwam ik in aanraking met overvloeiprojectie en de mogelijkheden beeld en geluid op elkaar af te stemmen. Dit wordt ook wel aangeduidt met "klankdiaserie" of het in ons land vrijwel niet ingeburgerde begrip "diaporama". De mogelijkheden die het gebruik van de computer daarbij bieden spraken mij, als automatiseerder, natuurlijk het meeste aan.

Wanneer ik mijn series voor verenigingen vertoon wordt ik vaak ingeleid met de woorden: "Ed Diersmann komt ons iets laten zien en vertellen over ......". Maar dat is wat ik niet doe. Ik tracht de toeschouwer te laten (mee)beleven, wat ikzelf op de reizen beleefd heb.