Ondanks het ontbreken van voorzieningen, maar we hebben water, toilet en keukentje bij ons, hebben we prima geslapen. Alleen het
ontbreken van electriciteit bezorgde enige overlast. We hebben drie pitten om te koken. Twee op gas en één op
electriciteit. Dus dat was schipperen voor Ed. Ook internet ontbrak, dus stond het bijwerken van het dagboek voor de
derde avond op een laag pitje.
Deze dag staat een korte rit op het programma. Coles Bay staat bekend om een spectaculair uitzicht op Wineglass Bay inderdaad
een baai in de vorm van een wijnglas. In het Visitor Centre van het Freycinet National Park kopen we een toegangskaart voor
alle nationale parken op Tasmanië. De vriendelijke receptioniste raadt ons af naar het uitzichtspunt te gaan. Dat vanwege
de hitte en de 400 treden die beklommen moeten worden. Dus laten we het bij een van internet geplukte foto.
Inplaats daarvan adviseert zij een korte wandeling om de vuurtoren. We rijden naar de vuurtoren en gaan
op pad. Langs de afgronden boven zee zijn gelukkig stevige bruggen gebouwd. We hebben een fantastische uitzichten.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Om kwart voor drie komen we aan in St. Helens. Eerst boodschappen doen en daarna de Big4 camping opzoeken. Er is plaats.
De was doen, douchen, eten en even bijkomen.
