Dag 10 - 1 februari 2024
Waipapakauri - Waipapakauri (216 km.)

Even een reactie op Fred H. De temperatuur is hier 22 tot 26 graden, met een uitschieter naar 33. We redden het zonder airco. Wanneer we rijden doet de airco van de motor zijn best. Als we stilstaan hebben we BARKO (Bijna Alle Ramen Kunnen Open). Met de wind die hier in dit land vrijwel altijd waait is het dan goed uit te houden in de camper. Met Tonny gaat het wel goed. Ze kan al wat meer, maar heeft nog wel wat last van duizelingen. Vooral als ze te weinig water drinkt.

Vandaag gaan we naar het noordelijkste punt van Nieuw-Zeeland, Cape Reinga. Het is een lange rit van bijna 100 kilometer. We doen daar zo'n twee en een half uur over. De weg gaat door nogal heuvelachtig terrein.
Voordat we het eindpunt van de weg bereiken hebben we een mooi zich op zandduinen. De weg loopt dood op een parkeerterrein waar een vriendelijke parkeerwachter ons een plek geeft die eigenlijk bestemd is voor bussen. En dan kunnen we door de poort naar deze voor de Maori's heilige plek.

Het is een goed pad dat naar beneden loopt naar het vuurtorentje op de kaap. We hebben uitzicht op de fraaie kustlijn hier in het Noorden en zien waar de wateren van Tasman Zee en de Pacific Ocean elkaar ontmoeten. Daar is een heftige golfslag. Tenslotte zien we de landtong die in zee uitkomt. Volgens de Maori's verlaten hier de zielen van de overledenen het vaste land om naar het hiernamaals te trekken. Het is voor Tonny toch iets te veel, dus blijft ze halverwege wachten. Wat we naar beneden dalen, moeten we straks weer omhoog klimmen.

Ed bereikt de vuurtoren en zoals op vrijwel elk uiterste punt in een land, is daar ook een richtingaanwijzer naar de belangrijkste plaatsen in de wereld.

Om twee uur gaan we de 100 kilometer terug naar Waipapakauri Beach, waar we om half vijf moe, maar voldaan aankomen op de camping. 's Avonds gaan we nog even naar het strand. Het is de enige mogelijkheid om een foto van de zonsondergang aan zee te maken tijdens deze vakantie.