Na vier dagen op de Yulara Campground te hebben gebivakkeerd is het de hoogste tijd om te verkassen. We
gaan naar Kings Canyon. Dat ligt hemelsbreed 130 kilometer van Yulara, maar er liggen geen wegen tussen
en zeker geen geplaveide wegen. Dus rijden we vandaag 305 kilometer om bij deze plek te komen waar we in 1996
ook al zijn geweest. Eerst moeten we, op de Lasseter Highway, 138 kilometer terug in oostelijke richting.
Dan 64 kilometer in noordelijke richting en vervolgens weer 103 kilometer in westelijke richting. Onze
koffiestop is bij een oude bekende, Mount Corner, waar we afgelopen maandag ook al een stop hadden.
Kort daarna slaan we links af. Het gebied waar we nu komen wordt steeds roder. De restarea, waar we onze
lunchstop houden, (her)kennen we nog van 18 jaar geleden.
 |
 |
 |
 |
Het terrein wordt steeds heuvelachtiger en de heuvels worden bergen. De George Gill Range. Helaas trekken links en rechts van ons onweersbuien voorbij. We krijgen er een klein beetje van mee, maar het zier er steeds dreigender uit. |  |
 |
 |
 |
Als we ons om twee uur melden bij de receptie van het Kings Canyon Resort is het net even droog, maar
lichtflitsen zijn nog steeds te zien en donderslagen te horen. We krijgen een mooie plek aan de rand
van de camping, met uitzicht op de George Gilles Range, waarin zich de Kings Canyon bevindt, maar die
zoeken we morgen wel op, als het tenminste goed weer is. Net toen Tonny zich wat opgefrist had in de
toilet- en doucheruimte barstte er weer een bui los.
