Om tien voor acht (de receptie is nog gesloten, dus gooien we de sleutels maar door de bus) gaan we
op pad voor de langste rit van deze vakantie. Vanaf de camping draaien we gelijk de Stuart Highway op.
deze weg loopt van noord (Darwin) naar zuid (Port Augusta) dwars door Australië.
100 kilometer na Port Augusta verandert het landschap. De bomen en struiken verdwijnen en maken
plaats voor gras en lage begroeïng. Toch komen van tijd tot tijd de bomen weer terug. De dichtheid
van de gewassen neemt ook af, waardoor er steeds meer oranje aarde te zien is.
| De weg is lang en recht met hier en daar een bocht en rustiger dan de Middelweg in Moordrecht op zondagmorgen. Het is heel relaxed rijden. Al moet je wel uitkijken voor de road trains, die hier wel 50 meter lang kunnen zijn. Ze rijden met de maximale snelheid, die hier is toegestaan 110 km/uur. |  |
 |
Er zijn vrijwel geen plaatsen, wel een paar roadhouses. Tussen Woomera en Glendambo zijn een aantal
lookouts naar zoutmeren. Zoals Lake Macfarlane. Maar de mooiste is toch Lake Hart. Door dit hagelwitte
meer kom je bijna in Kerststemming.
De temperatuur vandaag doet alleminst aan Kerst denken. Als we uit Port Augusta vertrekken is het 23
graden, maar als we om vier uur in Coober Pedy aankomen is het opgelopen tot 38 graden. Op het terrein
van het Big4 Stuart Range Outback Resort vinden we een plaatsje onder een overkapping, die de ergste zon
tegenhoudt. De airco van de camper heeft moeite om de temperatuur terug te brengen. Als we dit verslag
schrijven (half negen 's avonds) is het buiten nog 32,5 graad, binnen 25.
