Home   Dagboek   Route   Camper   Auto   Vluchten   Hotels         2 juli 2025

Dag 13 - 13 november 2014
Kalgoorlie

We worden wakker van de regen en de kou. Sinds Porongurup hebben we een extra dekbed op het voeteneinde liggen en dat hebben we ook nu weer nodig. Als we om half acht opstaan is het nat, waait het stevig en is het veertien graden. De campingbaas vertelde dat het een paar dagen terug nog 40 was.
In Kalgoorlie bevindt zich de grootste open goudmijn van Australië "the Super Pit". Je kan er een tourtocht naar en in maken. We belden of er nog plaats was, maar helaas, vanwege het weer was de tocht afgelast. Dan er maar zelf op uit. Vrij snel vonden we de lookout die speciaal voor de "gewone man" was aangelegd. Van grote hoogte keken we op en in de 3,6 km. lang, 1,6 km. breed en 512 meter diepe groeve.


We raakten niet uitgekeken op dit spektakel. Het was een gekrioel van jewelste. Vrachtwagentjes (zo leek het) kwamen aanrijden. Kleine graafmachines gooiden ze vol en ze vertrokken weer. Pal naast het uitzichtspunt stond de grijper van zo'n kleine graafmachine.

Een paar kilometer verderop ligt de Mount Charlotte Lookout. Daar heb je mooie uitzichten over de mijnbouw en de stad Kalgoorlie. Ook zien we nog een hele lange goederentrein langs komen en road trains met wel 4 bakken er achter. Die zijn zekere 40 meter lang.


We verplaatsen ons weer een klein stukje. Naar de Hannans North Tourist Mine. Een oude ondergrondse goudmijn. Helaas zijn de undergrounds tours in verband met werkzaamheden niet toegankelijk, zodat we het met de historie bovengronds moeten doen. Er stond een "vrachtwagentje" en een "kleine" graafmachine. Als je een helm opzette mocht je de 793C CAT Haul Truck op. Dit wagentje is 6,43 meter hoog, 7,41 meter breed en 12,87 meter lang. Het gevaarte weegt 160 ton en kan 230 ton vervoeren. Gemiddeld bevat 1 op de 7 wagens die de mijn verlaten, hoogwaardig erts. En dat wil dan zeggen dat er uit die 230 ton een hoeveelheid goud ter grootte van een golfbal gewonnen kan worden.


Verder zien we oude onderkomens uit de tijd van de goldrushes (1890) en gebouwen en gereedschappen die in de loop der jaren zijn gebruikt.


Na de lunch is het weer nog niet veel beter. We gaan daarom maar naar het Museum of the Goldfields in de stad. Voor de ingang staat de lifttoren van een oude mijn. Binnen (in een kluis) ligt voor miljoenen aan goud, waaronder een aantal klompjes. Aan het museum vast staat het smalste hotel van Zuid-West Australië, het British Arms Hotel uit 1899.


Het is droog geworden! We gaan de stad Kalgoorlie eens verkennen. We lopen voornamelijk over de Hannan Street (Paddy Hannan was de eerste die goud vond in Kalgoorlie). Als je de auto's zou vervangen door paarden en de kleding van de inwoners wat zou aanpassen ben je zo honderd jaar terug in de tijd. Veel gebouwen zijn bewaard gebleven.


Ze zijn hier al met Kerstmis begonnen. Naar Hollandse begrippen is de temperatuur er wel naar. Het is 13 graden. Gelukkig hebben we ondekt hoe de kachel in de camper werkt, zodat het wat aangenamer wordt. Maar elk nadeel heb weer zijn voordeel: we hadden vandaag geen last van vliegen.