Vanmorgen buiten ontbeten, dus de zon schijnt weer. De af te leggen afstand vandaag is niet zo groot,
zodat we tijd hebben voor wat extra's. We rijden naar "Orange World". Een boomgaard
waar citrusfruit wordt gekweekt. Om half tien zijn we er al en we worden vriendelijk verwelkomd. Het
blijkt de baas te zijn. Mario, die ons vertelde dat gisteravond de bui, waar wij achteraan reden, voor
grote schade heeft gezorgd.
Hagelstenen als ping-pong ballen hebben de jonge knoppen van de fruitbomen
vernietigd. Fruit wat nog aan de bomen hing is er grotendeels afgeslagen. Hij mist zeker één
oogst. Hij bleef er optimistsch en vrolijk onder, maar wat wil je ook als je een geboren Belg van
Italiaanse ouders bent. 47 jaar geleden is hij naar Australië geëmigreerd, ging op deze plantage
werken, trouwde de dochter van de baas en is nu zelf de baas.
We moesten wachten tot half elf, want dan was er een rondleiding over de plantage. Vanwege de verjaardag
van Alisha namen we een heerlijke cappuccino (gemaakt door Mario) met orange blossom cake gebakken door
Maria zijn vrouw.
Met 16 personen ging het op een treintje achter de tractor. Mario bleek een goed performer, want hij betrok
iedereen bij zijn verhaal. Na afloop wist hij bijna alle voornamen. De rondrit duurde bijna drie kwartier en
ging langs oude bomen (30 jaar), jonge aanplant (1 jaar) en manderijntakken die geënt waren op de
stammen van sinasappelbomen. De geënte bomen geven na anderhalf jaar al vruchten, de jonge aanwas doet
daar en paar jaar meer over.